سلااااااااااااااااااام
خوبم و سعی میکنم بهتر شم. این یک هفته در گیر کار بودم شدید. کار من قرار بود پاره وقت باشه یعنی 3 روز در هفته. این موضوع تو قرار داد هم اومده یعنی کلمه پاره وقت ذکر شده .اما اونقدر حجم کار بالاس که تمام وقت هم واسش کمه .بیمه کامل رد میشه و حقوق هم پایه قانون کاره که بدون توجه به ساعت کاری پرداخت میشه . مشکل اینجاس که من توی کار خیلی حساسم. یعنی دلم نمیخواد که کم کاری داشته باشم . از طرفی جو شرکت طوری که حساسیت زیادی رو من وجود داره (همسری از مدیر های ارشد شرکته) و دوس ندارم که به خاطر کار من مشکلی پیش بیاد . اگه وارد طرح طبقه بندی بشم حقوقم حد اقل 2 برابر الان میشه. کارم زیاد تخصصی نیس یعنی استفاده ای از رشته ام نمیشه و رزومه کاری رو معتبر تر نمیکنه. خلاصه که کاری دارم که نه پول توشه نه اعتبار تازه بخاطر اون قضیه پاره وقت حرفی هم نمیتونم بزنم. فکر میکنم اگه نرفته بودم سر این کار تا الان حداقل یه مقاله نوشته بودم که پذیرش دکترام راحت باشه. احساس بدی دارم این روزها. صبح چشممو که باز میکنم یه کوه غصه میاد تو د لم .
کمکم کنید بچه ها چی کار کنم استعفا بدم ؟
دوستون دارم.
پی نوشت 1: مدیر قسمت من با اینکه میدونه کار من زیاده منو واسه طرح معرفی نمیکنه.
در مورد کارت فقط خودت می دونی وهمسرت بهتره فقط با اون مشورت کنی که در چند وچون کارت هست وبهتر از ماها میدونه
مرسی گلی . همسری که میگه کار من اثری توی موقعیت اون نداره.
اگر نیاز به استقلال مالی داری نیاز می بینی که باید برای جامعه با کار کردن مفید باشی تا شغل بهتری پیدا نکردی بمون اما اگر می بینی با بیرون اومدن از این کار مفیدتری و صدتا کار دیگه ات رو به انجام می رسونی خوب دیگه به همون صدتا کار برسی بهتره از نظر من البته
فردا صحبت میکنم که نرم.
منم با فافا موافقم عزیزم!
هر کاری اولش خیلی سخت میگذره
حوصله کنید