دلم میخواد حرف بزنم(بنویسم) فرقی نمیکنه.
دلم یه دوست میخواد که بی قضاوت بشینه و گوش کنه به پرچونگی هام. به اینکه دلم به اندازه عمر بشر گرفته و درد داره. به ترسهام گوش کنه و نخنده . دغدغه های منو از سر بیکاری ندونه . خیلی شبیه یادداشتهای 15 ساله ها شد . میدونم. ولی کاش میشد حرف بزنم.