امروز همه از 8 اذر سال 76 گفتند. روز قشنگی بود واسه یه نوجوان ایرانی. درسته دخترها هیچ وقت جایی توی فوتبال ایران ندارن (غیر از اونهایی که حرفه ای فوتبال بازی میکنند) اما همیشه دخترهای نوجوون پای ثابت تماشای بازی فوتبالند .
هشت اذر و دلهرهاش ، هشت اذر و تماشای اون 8 دقیقه جهنمی بصورت ایستاده که نه بصورت پیاده روی تند دور هال خونه.
ولی من صبح نه اذر 76 رو خیلی بیشتر دوس دارم. 200 نفر دختر دبیرستانی توی یه مدرسه کوچولو توی یه شهر کوچک از این سرزمین بزرگ بصورت خودجوش همه باهم سرود ملی کشورشون رو خوندن و با افتخار پرچم کشورشون رو بالا بردن.
میخوام بگم خانم تهرانی مدیر عزیز مدرسه عفاف ازتون متشکرم بخاطر خاطره خوبی که واسه ما ساختین.
من هیچی یادم نمیاد که ....
عزیزمی
وقتی رو میگم که ایران واسه بار دوم رفت به جام جهانی .
دوست جونمی